To grupa akcesoriów, które nie są częściami stałymi urządzeń dźwigowych. Wyróżniamy tu na przykład łańcuchy i liny stalowe, zawiesie taśmowe, złożony osprzęt. Wszystkie elementy powinny być używane w zależności od rozmiaru ładunku i zasięgu w jakim pracuje żuraw.

Łańcuchy

Stosowane pojedyncze lub w połączeniu ze sobą. Maksymalną nośność łańcucha można odczytać z odpowiedniego oznaczenia lub zawleczki stanowiącej jego dodatkowy element. Każdy łańcuch powinien zawierać następujące elementy:

  • siła udźwigu;
  • obciążenie próbne i cieplne;
  • numer rejestracyjny;
  • informację odnośnie przeglądu technicznego oraz nazwę jednostki sprawdzającej.

Łańcuchy, powinny być poddane kontroli technicznej raz w roku, natomiast zużyte i nienadające się do pracy należy zniszczyć i zutylizować we właściwy sposób. Niedozwolone jest robienie pętli, czy wiązanie, gdyż może to być powodem deformacji struktury łańcucha.

Zasady bezpiecznego użytkowania:

  • nie umieszczać zaczepu ładunku na czubku haka;
  • chronić przed ostrymi krawędziami;
  • nie uderzać młotkiem;
  • do łączenia używać jedynie ogniw łańcuchowych;
  • kontrolować, aby wszystkie śruby były mocno dokręcone;
  • dokonać sprawdzenia przez użyciem.

Liny stalowe

Wykonane są z drutów stalowych ocynkowanych lub ze stali nierdzewnej. Wykorzystywane często przy urządzeniach dźwigowych ze względu na dużą wytrzymałość obciążenia.  Ponieważ są podatne na korozję należy je składować w suchym miejscu o dobrej wentylacji.

Zasady bezpiecznego użytkowania:

  • chronić przed kontaktem z substancjami korodującymi oraz wilgotnością;
  • nie robić węzłów, splotów;
  • chronić przed ostrymi krawędziami;
  • odrzucić w momencie, kiedy posiadają załamania, zagięcia, przerwane druty, przetarcia, korozję.

Ze względu na bezpieczeństwo, w przypadku ciężkich ładunków, zaleca się używanie lin stalowych częściej niż łańcuchów.

Zawiesie taśmowe

Sprzęt wykonany z włókna sztucznego lub plecionki drutu stalowego formie płaskiego pasa. Parametry odnoszące się do zawiesia taśmowego można znaleźć na etykiecie, która zawsze powinna być całkowicie czytelna.  Między innymi zawiera: rodzaj tworzywa, maksymalne obciążenie robocze, informacje odnośnie przeglądu technicznego, oznakowanie CE.

Zasady bezpiecznego użytkowania:

  • chronić przed długotrwałym narażeniem na oddziaływanie promienie słonecznych;
  • skontrolować przed użyciem;
  • chronić przed kontaktem z ostrymi krawędziami;
  • w przypadku uszkodzenia, zużycia, kontaktu z substancjami szkodliwymi, czy nieczytelną etykietą należy uznać za niezdatne do użycia.

Złożony osprzęt do podnoszenia

To kombinacja elementów podnoszących, które w połączeniu ze sobą mogą podnieść jeden ładunek. Przykładem jest belka podnośnikowa (tzw. dźwigar), a także dwuskok, trójskok lub czwórskok.

Belka podnośnikowa:

Wykorzystywane są do podnoszenia ładunków o niejednoznacznych kształtach, nierównomiernym środku ciężkości oraz tam, gdzie jest mało miejsca nad ładunkiem. Urządzenie to należy raz w roku poddać kontroli technicznej. Wszystkie komponenty takie jak liny, łańcuchy czy zawiesie taśmowe, zwisają zawsze pionowo i są sztywne.

Dwuskok:

Zwany inaczej rozwidleniem, tworzy się za pomocą połączenia pierścieniem dwóch kabli przymocowanych do dźwigara. Podczas użycia 3 lub 4 kabli mowa jest o trójskoku i czwórskoku.  Zwracając uwagę na obrazek, można wywnioskować, że górny kąt jest czynnikiem decydującym o rozmieszczeniu sił na kablu.