W powszechnym rozumieniu pożar identyfikowany jest z zagrożeniem, jakie spowodowane jest przez
niekontrolowany ogień, który wiąże się również z dużymi stratami oraz potencjalnymi urazami fizycznymi.
Według Europejskiej Normy, wyróżniamy następujące klasy pożarów:

Pożar klasy A: charakteryzuje się pożarem ciał stałych, takich jak: drewno, papier, tekstylia, plastik. To
potencjalnie łatwe do wywołania pożary, które powinny być ugaszone za pomocą wody, proszku, piany.

Pożar klasy B: to pożar cieczy lub substancji topniejących (takich jak tłuszcz), np. benzyna, olej, farba,
guma, alkohole, parafina, rozpuszczalniki

Pożar klasy C: to pożary gazów palnych, jak np. propan, butan, metan, acetylen. Pożary te gaszone są
głównie przez odcięcie źródła gazu lub użycie proszku gaśniczego klasy C.

Pożar klasy D: ta klasa dotyczy pożarów takich jak: stopy magnezu, aluminium, potasu, sodu, stopy metali.
Pożary te będą gaszone proszkiem gaśniczym, piaskiem, pianą lub CO2. Do ugaszenia tego typu pożaru
stosuje się chociażby proszek gaśnicy typu D lub specjalne środki gaśnicze.

Niesklasyfikowane pożary to te, które dotykają aparatury elektrycznej (np. zwarcia instalacji, liczniki,
skrzynki rozdzielcze, komputery i inne urządzenia elektroniczne). Do ich ugaszenia najczęściej używa się
dwutlenku węgla CO2 oraz modyfikowanej piany.